Sometime I wish there were no words so that we could talk with our hearts translate thoughts to smiles and lite ballads with our eyes

ช่วงสี่สิบปลาย ห้าสิบต้น ทุกข์มาก เป็นช่วงที่แย่ที่สุด สมองกับใจเหมือนเครื่องซักผ้า ที่ข้างในสกปรกมากๆ...

On The White Empty Page...and more เป็นหนังสือรวมบทกวีและนิทานในภาษาอังกฤษ ผู้เขียนถ่ายทอดอารมณ์ ความคิดจากประสบการณ์ชีวิตและมุมมองแบบไทย

นิทานคือจุดนัดพบทางความคิดและจินตนาการของเด็กและผู้ใหญ่ ที่ทั้งสองวัยจะเอามาพูดคุยกันได้ นอกจากนี้ภาพและภาษามีผลต่อการพัฒนาการของเด็ก

คุณหญิงจำนงศรี รัตนิน... แขกรับเชิญผู้ทำให้คอลัมน์คุณแม่แต่งตัวในบ่ายนี้ ดูอบอุ่นใจขึ้นกว่าเดิม

...รักการเขียนตั้งแต่อยู่อังกฤษ เขียนได้ทุกเรื่อง ก็ต้องยกความดีให้กับโรงเรียนที่อยู่กลางป่า

การรวมงานบทกวีครั้งแรกเกิดจากการที่อาจารย์เจตนา (ดร.เจตนา นาควัชระ)ให้กำลังใจว่างานที่เขียนๆ ไว้ ดีพอที่จะพิมพ์เป็นเล่มให้ผู้ที่สนใจได้อ่าน

ระหว่างสีขาวกับสีดำยังมีสีเทาหลากหลาย ฉะนั้น เราจึงไม่อาจใช้คำว่าดี-เลวกับทุกเรื่องได้ สีเทาต่างๆ นี้ปรากฏในงานส่วนใหญ่ของคุณหญิงจำนงศรี

ปรากฏการณ์ที่นักอ่านทุ่มความสนใจ'ดุจนาวากลางมหาสมุทร' ต่างจาก 'ฝนตกยังต้อง ฟ้าร้องยังถึง ' คล้ายว่า สังคมสนใจเรื่องนอกมากกว่าเรื่องข้างใน

สาวสวยคนนี้เป็นสาวคนเดียวกันกับที่เคยขึ้นไปอ่านบทกวีด้วยท่วงท่า ลีลา และอารมณ์อันเป็นที่ประทับใจแก่ผู้ได้ชม เธอชื่อ วรัดดา รัตนิน (น้ำผึ้ง)