งานเขียนชิ้นแรกในชีวิตของคุณหญิงจำนงศรีที่ได้รับการตีพิมม์ เป็นผลงานเรื่องสั้น ชื่อ The Moth

He thought that there was something lacking... something still missing. Something that would make it a complete whole

An artist left his tubes of acrylic colours lying around. His mother picked them up and amused herself by daubing them on pieces of paper

ที่ชอบปั้นที่สุดก็คือถ้วยชา เป็นเพราะสามารถจับต้องได้ ให้ความรู้สึกกับเราได้ เมื่อได้จับต้องแล้วก็จะให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันออกไป

Oh, if they would only take the pinkness out of the Kleenex

ณหญิงจำนงศรี รัตนิน ให้เกียรติเป็นประธานในพิธีเปิดนิทรรศการ “สันติสุขแห่งถ้วยชา”

Shadow Play ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกอบอุ่นเหมือนได้พบเพื่อนเก่าที่คืนความรู้สึกดั้งเดิมมาให้สัมผัส เพราะในชีวิตก็ได้คุ้นเคยกับ 'เงา' ในมิติต่าง

the Buddhist concepts of impermanence and the universal cycle of change are ever-present in the depths of Thai consciousness.

“สงบงาม” เป็นคำของเธอเอง ข้าพเจ้าเคยพยายามหาถ้อยคำมาอธิบายงานของปานชลี แต่ก็ไม่เคยได้คำที่ตรงใจ จนกระทั่งมาเห็นคำนี้ในสูจิบัตรนิทรรศการ

เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง นกบินเฉียงไปทั้งหมู่ Sighs, oh, sighs of yearning Flying birds slant the sky