เจ้าเทรนด์คิดบวก..ทำให้น่าห่วงคนที่กำลังเศร้าหรือกำลังตกอยู่ในห้วงทุกข์ว่าเขาจะสงสัยและโทษตัวเองว่าตนคิดบวกไม่เป็นหรือไฉน

คำว่าตายแล้วมันติดปาก คุณแม่ตายตั้งแต่ 2 ขวบ เป็นเด็กกำพร้าต้องตอบคำถามว่าแม่ตาย มันคงฝังลึกตลอดชีวิตมา

ต้องการให้ช่วงท้ายชีวิตของเราเป็นไปอย่างสงบ และมีความวิตกกังวลน้อยที่สุด ไม่ฝากภาระไว้กับลูกเมื่อถึงเวลานั้น ให้ความรับผิดชอบอยู่ที่เราเอง

‘มีความสุข’ กับ ‘เป็นสุข’ ว่ามันไม่เหมือนกัน เพราะอะไรที่เรา ‘มี’ มันหายไปได้ แต่อะไรที่เรา ‘เป็น’ มันเป็นส่วนหนึ่งของตัวเราเอง

จิตที่เป็นสุขมากเท่าไหร่ ก็คือจิตที่มีความจำเป็นที่จะพึ่งสิ่งภายนอกน้อยลงๆ และการปฏิบัติธรรมเป็นการพัฒนาจิตให้เป็นสุขด้วยตัวของมันเอง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเป็ดน้อยรูปหล่อชื่อ ปิง ปิงอาศัยอยู่กับพ่อ แม่ พี่สาวน้องสาว 2 ตัว พี่ชายน้องชายอีก 3 ตัว ป้าๆ น้าๆ 11 ตัว

หมาตัวแรกของบ้านน้ำสาน ชื่อโมเม เป็นหมาสีดำขาเป๋ที่มีเสน่ห์ทางเพศสูง บรรดาหมาสาวๆ ที่อยู่บ้านใกล้เรือนเคียงพากันติดเกรียวกราว

คุณหญิงจำนงศรี หาญเจนลักษณ์ และบุตรชาย นายแพทย์สรรพัฒน์ รัตนิน หรือคุณหมอไต๋นำความรักมาแปรเป็นการแสดงออกที่แตกต่าง

ผู้เขียนเป็นคนล้าสมัย ตรงที่ชอบทำกับข้าวให้คนในบ้านกิน ยิ่งไปกว่านั้น ชอบจ่ายตลาดเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งตลาดสดตามต่างจังหวัด

“มื้อกลางวัน” ท่ามกลางกลิ่นอายของความรัก มี คุณหญิงจำนงศรี รัตนิน จรัล มโนเพ็ชร ป่านแก้ว “พิมพ์สี” ชาริม เพียงพรายแสง และน้องน้ำผึ้ง

โลกของผู้ที่เป็นอัลไซเมอร์ เหมือนโลกของหนังที่ถ่ายแล้วก็มาตัดต่อ แต่ตัดมันไม่ต่อ เหมือนหนังที่ถ่ายไปเรื่อยๆแล้วต่อแบบไม่เข้าที่