The man was sharply conscious of the poignancy of the sadness and loneliness of man’s individual destiny.

The clement of water and the lives of the Thai people have always been inextricably related,

Shadow Play ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกอบอุ่นเหมือนได้พบเพื่อนเก่าที่คืนความรู้สึกดั้งเดิมมาให้สัมผัส เพราะในชีวิตก็ได้คุ้นเคยกับ 'เงา' ในมิติต่าง

I confess to being the play-by-ear or `improviser' type, not by birth but by encounters with the twists and turns of life

Please take note that a lively series of rational debates can be stimulating and long-running enough for romance to ripen into life partner

The lotus leaf felt the raindrop's fear. It also felt the cool liquidity which was like a touch of enchantment.

the Buddhist concepts of impermanence and the universal cycle of change are ever-present in the depths of Thai consciousness.

“สงบงาม” เป็นคำของเธอเอง ข้าพเจ้าเคยพยายามหาถ้อยคำมาอธิบายงานของปานชลี แต่ก็ไม่เคยได้คำที่ตรงใจ จนกระทั่งมาเห็นคำนี้ในสูจิบัตรนิทรรศการ

เดิม 'ความตาย' และคำว่า 'ตาย' นับเป็นอวมงคล ตามวัฒนธรรมความเชื่อและ'ถือ'ของคนไทยส่วนใหญ่ ทั้งที่การระลึกถึงความตายนับเป็นการพัฒนาจิตปัญญา

การพบกับ คุณหญิงจำนงศรี ในจังหวะที่เธอกำลังถูกกล่าวขวัญชื่นชมในเรื่องหนึ่งอยู่ เพื่อพูดคุยเรื่องอื่น แล้วพบว่ามันช่างคุ้มค่า ไม่ใช่ธรรมดา

ปรากฏการณ์ที่นักอ่านทุ่มความสนใจ'ดุจนาวากลางมหาสมุทร' ต่างจาก 'ฝนตกยังต้อง ฟ้าร้องยังถึง ' คล้ายว่า สังคมสนใจเรื่องนอกมากกว่าเรื่องข้างใน

อย่าคิดว่าเกิดมาดี...แล้วมันจะไม่จมได้นะ แล้วอย่าคิดว่าเกิดมาไม่ดี...แล้วมันขึ้นมาไม่ได้ ความไม่แน่นอนเกิดกับทุกสิ่งทุกอย่าง

JK Rowling ชอบพลิกมองเหรียญทั้งสองหน้าของทุกสิ่งอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความดีความเลว หรือชีวิตกับความตาย และอื่นๆอีกมากหลาย

Time, for me, is as young, lithe, and fresh as a mountain breeze at dawn - the very essence of renewal.

“ความยากลำบากคงอยู่ที่การพยายามเลือกใช้เสียง ให้ได้ความรู้สึกใกล้เคียงกับเสียงเดิมมากที่สุด ให้รู้สึกได้ว่าเป็นบทกวีของไทย

หนังสือเล่มที่พูดถึงนี้คือสูจิบัตรนิทรรศการศิลปะจัดวางติดตั้ง(Installation) “ทำไมจึงมีรสกวีแทนการรู้เท่าทัน”

หนังไทยที่คนรักภาพยนต์ควรดูที่สุดเรื่องนี้ แต่ส่วนใหญ่พลาด เพราะสื่อโฆษณาที่ออกมาในช่วงนั้นทำให้รู้สึกไปในทำนองว่า “หนังบ้าๆ อะไรกันนี่"

ผึ้งเป็นผู้หญิงทำงานอยู่ที่บริษัท แปซิฟิค แอนเทอร์เทนเมนท์ฯ ทำรายการสารคดีวิทยาศาสตร์และเป็นพิธีกรรายการ NATIONAL TECHNOLOGY ด้วย

สาวสวยคนนี้เป็นสาวคนเดียวกันกับที่เคยขึ้นไปอ่านบทกวีด้วยท่วงท่า ลีลา และอารมณ์อันเป็นที่ประทับใจแก่ผู้ได้ชม เธอชื่อ วรัดดา รัตนิน (น้ำผึ้ง)

คุณหญิงจำนงศรี (รัตนิน) หาญเจนลักษณ์ เกิดช่วงปลายปี พ.ศ.2482 อันเป็นปีที่มีเหตุการณ์สำคัญๆ ทั้งในระดับโลก ระดับประเทศ และครอบครัวคุณหญิงเอง