
บ้านเพลง
เธอรู้จักหรือไม่
บ้านน้อย
ที่ซ่อนของเพลง


คนเดียว
เกิด ก็คนเดียว
ตาย ก็คนเดียว
บนเส้นทางที่เชื่อมสองจุดนี้


สำนวนไพเราะ สำเนียงเสนาะ
การรวมงานบทกวีครั้งแรกเกิดจากการที่อาจารย์เจตนา (ดร.เจตนา นาควัชระ)ให้กำลังใจว่างานที่เขียนๆ ไว้ ดีพอที่จะพิมพ์เป็นเล่มให้ผู้ที่สนใจได้อ่าน


ที่เห็นและเป็นอยู่...กวีนิพนธ์ไทย
ดูเหมือนกวีไทยจะอยู่ในความเงียบงัน
สถานการณ์การอ่าน การเขียนกวีค่อนข้างเฉื่อยและเหนื่อยล้า มีการจัดงานอ่านบทกวีปลุกกระแสบรรยากาศ


ถึง ลูกๆ ของแม่
แต่ที่ชัดแจ้งกว่าแห่งใด เสียงแม่จะแว่วในหัวใจ แววตาแม่จะฉายในวิญญาณของลูกเอง ยามที่ลูกต้องการ


เพลง กาชาดไทย
ดั่งน้ำ แผ่วพลิ้วริ้วผ่านดิน
อาบพื้นธรณินทร์ ให้สิ้นแล้งร้อนราญ


หลายบทบาทของ ‘แม่’
เราก็เห็นว่า แกรู้จักคิดแล้ว เราสอนอะไรไป ก็ไม่ดีเท่าให้แกรู้จักสอนตัวเอง มาวันหนึ่งก็เลยยอมแพ้ เขียนโคลงบทนี้ตอบแกไปแทนจดหมาย


มาลัยหลากสี
เด็กปัญญาอ่อนเขาก็เป็นมนุษย์เหมือนเรา เราบังเอิญมีปัญญาเขาไม่มี ถ้าเราเป็นเขา เราจะต้องการ‘น้ำใจ’ และความช่วยเหลือบ้างไหม


Songs of the Banyan
With the dignified humility
of a master at tea ceremony
the boughs bend in respect


Tsunami
Do you remember this day
two years ago?
The smiling morning
when the Andaman lay flat as a mirror


The Chronicle of the Meditatorand the Woodland Fox
It was an unacknowledged bond that I established
with the surreptitious woodland fox


Hidden/บัง
จ้องอ่านผ่านวูบเธอเหลียวหลัง Stare, read, rush past, look back
แล้วบอกเสียงดังว่าพ่อจ๋า
In loud voice she cries, father dear,


Change
ก้อนดินก็ระเบิดได้
A Clod of earth can burst
ขว้างไปแตกเปรี้ยงเสียงก้อง
Flung in thunderous explosion


A Poet's Pledge
ใครจะอาจซื้อขายฟ้ามหาสมุทร
แสนวิสุทธิ์โลกนี้ที่พระสร้าง
Who would dare trade skies and oceans?
Wondrous creation is this world of ours.


หมาจิ้งจอกในหัวใจ (จบ)
ระหว่างสีขาวกับสีดำยังมีสีเทาหลากหลาย ฉะนั้น เราจึงไม่อาจใช้คำว่าดี-เลวกับทุกเรื่องได้ สีเทาต่างๆ นี้ปรากฏในงานส่วนใหญ่ของคุณหญิงจำนงศรี


Departures สนทนาภาษาหนัง
นักเซลโลได้งานเป้นผู้ช่วยทำพิธีบรรจุศพเพื่อส่งผู้ตายเดินทางครั้งสุดท้ายอย่างสงบ และงานที่เขาไม่คิดจะทำนี้เปิดให้เขาได้เห็นอีกโลกที่งดงาม


Don't Ripple the Water
Don’t ripple the water อย่าทำน้ำไหว
I want to see its infinite clarity ฉันอยากเห็นความใสไม่สุดสิ้น


Cold Mountain
Cold mountain
ภูหนาว
always swaddled in white
ห่มผ้าสีขาวอยู่เสมอ


Retracing Footprint on the Path
นกกระดาษตระหนกพร่านบินร่านร่อน ว่ายว่อนเวิ้งฟ้าน้ำตาเจิ่ง
Paper birds panicked into flight Reeling in vast tear-filled skies


Boats, Barges and Thai Literature
The clement of water and the lives of the Thai people have always been inextricably related,