ผมอ่านดุจนาวากลางมหาสมุทร ด้วยความเข้าใจ เกือบจะเรียกได้ว่าปรุโปร่งถึงพัฒนาการของตระกูล เพราะผมเป็นลูกจีนเกิดและโตในสังคมคนจีนในเมืองไทย

วรรณกรรมบันทึกที่แฝงข้อคิดและความหมายให้ต้องใคร่ครวญ เจ้าตัวเบื่อ-เจ้าตัวเหงา เป็นตัวอันตรายที่กัดกินใจมนุษย์ให้ชีวิตสิ้นสุด สิ้นความหมาย

กาลเวลาและความเปลี่ยนแปลงทำให้ 'จึงลิ้ม' เมืองท่าที่ครั้งหนึ่งเคยมีเรือสินค้าจอดอยู่นับร้อยๆ ลำ กลายเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่เงียบเหงาเศร้าโทรม

ชีวิตคนเรามีค่าเกินกว่าที่จะเสียเวลากับการมองคนอื่นและมองตัวเองในแง่ลบ

ทุกครั้งที่ข้าพเจ้ามองทะเลกว้างใหญ่ไพศาลที่ได้โอบอุ้มทั้งชีวิตและความตายมาเกินคณานับ เกิดความรู้สึกอย่างซึ้งถึงใจว่า ชีวิตเรานี้ช่างน้อยนิด

“วันหนึ่งเจอดาเรล แบริแกน บรรณาธิการหนังสือพิมพ์ The Bangkok Worldถามว่า จะไปทำงานกับเขาไหม จะฝึกให้เป็นนักข่าวก่อน

คุณหญิงจำนงศรีเล่าว่า เมื่อจากบ้านไปไกล สิ่งหนึ่งที่คิดถึงมากคือหาดหัวหิน

คุณหญิงจำนงศรีนำเรื่องราวการต่อสู้ของบรรพชนตระกูลหวั่งหลี ที่เคยปรากฎในหนังสืองานศพของ คุณสุวิทย์ หวั่งหลี มาถ่ายทอดใหม่พร้อมข้อมูลใหม่

ผู้จัดทำหนังสืองานศพมีบทบาทไม่น้อยในการเพิ่มมูลค่า หนังสือแจกฟรี ทำให้หนังสือมีมูลค่าตั้งแต่ร้อยเท่าพันเท่า กระทั่งถึงหมื่นเท่ายังมีให้เห็น

มนุษย์ทุกคน ตระกูลทุกตระกูล ไม่ว่าจะมีวงศาคณาญาติมากมายสักเพียงใด ก็ไม่พ้นจากความเป็นทาสของการเปลี่ยนแปลงและกาลเวลา

“ดิฉันชอบผลงานชิ้นนี้มาก ท้าทายที่สุด เพราะนอกจากจะทำให้ UNDPยังเป็นการเดินทางออกไปข้างนอก ซึ่งเป็นที่มาของการเขียนดุจนาวากลางมหาสมุทรต่อมา

ชีวิตในวัยประถมของเด็กหญิงจำนงศรีในเวลานั้น ดำเนินไปในสวนส้มโอริมคลองสำเหร่ และโลกในจิตนาการจากวรรณคดีที่คุณยายเล่าให้ฟัง

ในวัยที่ยังจำความไม่ได้ กลับเป็นช่วงเวลาที่ส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวง ต่อชีวิตของคุณหญิงจำนงศรี ด้วยเหตุที่มารดาจากไปก่อนวัยอันควร

...รักการเขียนตั้งแต่อยู่อังกฤษ เขียนได้ทุกเรื่อง ก็ต้องยกความดีให้กับโรงเรียนที่อยู่กลางป่า

ดุจนาวากลางมหาสมุทร ของ คุณหญิงจำนงศรี รัตนิน (หาญเจนลักษณ์) ซึ่งเป็นเรื่องราวการต่อสู้ การสร้างตัวของตระกูล หวั่งหลี

อย่ามองว่าสถานภาพ เพื่อนฝูง เป็นสูตรวัดทุกข์ วัดสุข ทุกข์มันมาหลากหลายรูปแบบไม่เลือกฐานะ ยิ่งพึ่งสิ่งเหล่านี้มาก ยิ่งไม่เรียนรู้

"เพื่อนที่บางกอกโพสต์โทรมา เพราะได้ข่าวว่าจะแต่งงาน ก็หัวเราะกับเขาว่า เป็นเพราะอีเมล์ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่ เขาตื่นเต้นใหญ่ว่าทันสมัย

การค้นคว้าเพื่อเขียนหนังสือเล่มนี้ เป็นการเดินทางเข้าไปในโลกที่ไม่เคยนึกถึง ที่ทำให้เราได้รู้ซึ้งถึงธรรมชาติและความไม่แน่นอนของชีวิต

คุณหญิงจำนงศรี (รัตนิน) หาญเจนลักษณ์ เกิดช่วงปลายปี พ.ศ.2482 อันเป็นปีที่มีเหตุการณ์สำคัญๆ ทั้งในระดับโลก ระดับประเทศ และครอบครัวคุณหญิงเอง

Her answers to the formulated questions open doors to new ideas and in no time, the interviewer finds him or herself in deep water.