เราก็มีอีกส่วนที่คนที่เป็นนักผัดฯ เขาเรียกส่วนนี้ว่า Gratification Monkey หรือลิงแห่งความสุขสมใจแบบฉับพลัน

จากบันทึกส่วนตัวของ คุณหญิงจำนงศรี ที่เขียนไว้เมื่อคราวไปปฏิบัติธรรมที่สวนโมกขพลาราม แม้วันเวลาจะผ่านไปสิบห้าปี แต่ยังทรงคุณค่าอยู่เสมอ

วรรณกรรมบันทึกที่แฝงข้อคิดและความหมายให้ต้องใคร่ครวญ เจ้าตัวเบื่อ-เจ้าตัวเหงา เป็นตัวอันตรายที่กัดกินใจมนุษย์ให้ชีวิตสิ้นสุด สิ้นความหมาย

ชีวิตคนเรามีค่าเกินกว่าที่จะเสียเวลากับการมองคนอื่นและมองตัวเองในแง่ลบ

ศิลปะอยู่ที่การมองด้วยตาใจ ตาที่อิสระจากกรอบความเคยชิน และใจพร้อมที่จะเห็นมากกว่าแค่เห็น

ทุกครั้งที่ข้าพเจ้ามองทะเลกว้างใหญ่ไพศาลที่ได้โอบอุ้มทั้งชีวิตและความตายมาเกินคณานับ เกิดความรู้สึกอย่างซึ้งถึงใจว่า ชีวิตเรานี้ช่างน้อยนิด

หนึ่งในชุด นิทานแสนรักจากนักเขียนเอก ได้รับรางวัลหนังสือดีเด่น ประเภทหนังสือสำหรับเด็กเล็ก อายุ 3-5 ปี

หนึ่งในหนังสือ 15 เล่ม ที่จัดทำในโครงการวรรณกรรมเพื่อสร้างภูมิคุ้มกันใจเยาวชน เนื่องในวาระเฉลิมฉลองครบ 100 ปีชาตกาลของท่านพุทธทาสภิกขุ

นิทานเรื่องนี้ไม่เพียงเขียนขึ้นด้วยภาษาที่ไพเราะช่วยปลูกฝังความรักในภาษาให้กับเด็ก ยังน่าสนใจสำหรับผู้ใหญ่ที่เข้าใจถึงพุทธปรัชญา

เจ้าเทรนด์คิดบวก..ทำให้น่าห่วงคนที่กำลังเศร้าหรือกำลังตกอยู่ในห้วงทุกข์ว่าเขาจะสงสัยและโทษตัวเองว่าตนคิดบวกไม่เป็นหรือไฉน

It’s art, don’t you look down on it! If it rains not at all, you could applaud or do whatever you will, simply because it is Art.

คุณหญิงจำนงศรี ซึ่งในเวลานี้เรียกตัวเองว่า ‘ป้าศรี’ ยืนยันด้วยความมั่นใจที่ไม่ได้ลดถอยลง แต่เพิ่มเรื่อยๆ ตามวัยว่า “ความแก่นี้มีข้อดี”

“Do you think we should get married?”ข้อความนี้ส่งจากอีเมล์ของคุณหญิงจำนงศรี ใน ปี 1998 สองปีก่อนขึ้นศตวรรษใหม่ 'คริสต์ศตวรรษที่ 21'

ช่วงสี่สิบปลาย ห้าสิบต้น ทุกข์มาก เป็นช่วงที่แย่ที่สุด สมองกับใจเหมือนเครื่องซักผ้า ที่ข้างในสกปรกมากๆ...

เรื่องของกตัญญูมันถูกบิดไป ทำให้คนตายยากขึ้นและทรมานขึ้น

คำว่าตายแล้วมันติดปาก คุณแม่ตายตั้งแต่ 2 ขวบ เป็นเด็กกำพร้าต้องตอบคำถามว่าแม่ตาย มันคงฝังลึกตลอดชีวิตมา

การไปอยู่คนเดียว แล้วอยู่ริมป่ามันน่ากลัวมากนะ กลางดึกมันจะมีเสียงป่าบางเสียงที่มันน่ากลัว มีเสียงเหมือนผู้ชายตัวโตๆ มาตบประตูตอนกลางคืน

ธรรมะคือ ธรรมชาตินั่นเอง คือเป็นสิ่งที่มีอยู่ในตัวเราและนอกตัวเรา เป็นเรื่องของเหตุปัจจัย สิ่งที่ตามมาจากเหตุปัจจัย ทุกอย่างมันเชื่อมโยงกัน

การปฏิบัติธรรมก็เป็นเรื่องของการอยู่กับปัจจุบันอยู่แล้ว ความรู้สึกของร่างกาย สิ่งที่มาสัมผัส มันคือชีวิตที่แท้จริง

ความกลัวมันเป็นตัวของมันเอง น่ากลัว เพราะฉะนั้นถ้าเราจะไม่กลัวความกลัวเสียอย่างหนึ่งนี่จบเลย