“วิชาตัวเบา” ซึ่งเป็นศาสตร์ล่าสุดที่ถ่ายทอดจาก คุณหญิงจำนงศรี หาญเจนลักษณ์ มิได้หมายถึงเรื่องราวกำลังลมปราณภายในตามศาสตร์ชาวจีนแต่อย่างใด

‘ตัวเบา เบาตัว’ ย่อภูเขาให้เล็กเท่าจอมปลวกและฟังเคล็ดในการมองโลกอย่างเข้าใจด้วยวิธีคิดที่พลิกมุมมองเรื่องร้ายให้กลายเป็นดี

วงดนตรีไหมไทยสร้างชุดใหม่ออกมา ชื่อ หยดฝนบนใบบัว งานชิ้นนี้ แปลกไปกว่าหลายๆ ชุดที่ผ่านมา ดนูนำเอาดนตรีร่วมสมัยมาผสมผสานเข้ากับนิทานและบทกวี

ชีวิตในวัยประถมของเด็กหญิงจำนงศรีในเวลานั้น ดำเนินไปในสวนส้มโอริมคลองสำเหร่ และโลกในจิตนาการจากวรรณคดีที่คุณยายเล่าให้ฟัง

คำว่าตายอยู่ในชีวิตมาตั้งแต่ต้น ทำให้เราเริ่มสนใจเกี่ยวกับความตาย งานเขียนที่ได้ตีพิมพ์เรื่องแรก ก็เกี่ยวข้องกับความตาย

ความฝันมาแตะเตือนให้ยอมรับว่า ที่ว่าไม่กลัวนั้นน่ะ แค่สมองคิด ทว่าลึกลงไปนั้น ...กลัว..เป็นความกลัวตายที่ผุดผงาดในรูปความฝัน

..... ความกตัญญูที่แท้จริงกับคนที่เรารัก กับคนที่มีบุญคุณกับเรา มันคืออะไร...จุดไหนคือการยื้อชีวิต จุดไหนคือการยื้อความตาย

การตายเป็นเพียงปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่เคียงคู่ไปกับชีวิต ความน่ากลัวของความตายขึ้นอยู่กับมุมมองและความตายไม่ใช่ศัตรู

“ถ้ารักเราจริง ก็ควรเคารพในสิทธิและความต้องการที่จะตายอย่างไม่ถูกยื้อให้ทนทุกข์ทรมาน ”

ลมหายใจ เข้า...ออก...เข้า... เป็นก้าวแต่ละก้าวไปข้างหน้า ขวา. ซ้าย...ขวา...

เธอรู้จักหรือไม่ บ้านน้อย ที่ซ่อนของเพลง

เกิด ก็คนเดียว ตาย ก็คนเดียว บนเส้นทางที่เชื่อมสองจุดนี้

คนเราจะทุกข์ จะสุขก็เพราะความคิดเป็นหลัก หากเราค้นหาความสุขที่อยู่ในความทุกข์ สิ่งที่อาจเคยคิดว่าไม่ดีก็อาจจะกลายเป็นสิ่งดีไป

ณหญิงจำนงศรี รัตนิน ให้เกียรติเป็นประธานในพิธีเปิดนิทรรศการ “สันติสุขแห่งถ้วยชา”

เมื่อเข้าใกล้โค้งสุดท้ายของสายน้ำเล็กๆ นี้ เธอสนใจเรื่องความตาย และทำงานรณรงค์ในเรื่องสิทธิ์ในการอยู่และจากไปอย่างมีศักดิ์ศรี

เจ้าตัวตนของเราที่ทำให้เราคิดว่าตัวเองสำคัญนัก ตัวตนนี่แหละสร้างความทุกข์ให้มนุษย์ไม่มีที่สิ้นสุด...

เราไม่เคยรู้ว่า มีการเรียนรู้อีกประเภทหนึ่งที่เกิดจากใจที่นิ่งใส เป็นความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติของกายกับใจเรา

สำหรับคุณหญิงแล้ว การหลบไปปฏิบัติธรรมเป็นระยะๆ เปรียบเหมือนไปฝึกเทคนิคว่ายน้ำในสระ แล้วกลับมาโต้คลื่นในทะเล

เด็กปัญญาอ่อนเขาก็เป็นมนุษย์เหมือนเรา เราบังเอิญมีปัญญาเขาไม่มี ถ้าเราเป็นเขา เราจะต้องการ‘น้ำใจ’ และความช่วยเหลือบ้างไหม

It was an unacknowledged bond that I established with the surreptitious woodland fox