“วันหนึ่งเจอดาเรล แบริแกน บรรณาธิการหนังสือพิมพ์ The Bangkok Worldถามว่า จะไปทำงานกับเขาไหม จะฝึกให้เป็นนักข่าวก่อน

เพราะเธอกับฉัน ตั้งใจให้สุขแก่กัน ทุกปัจจุบันขณะ

ผู้เขียนเป็นคนล้าสมัย ตรงที่ชอบทำกับข้าวให้คนในบ้านกิน ยิ่งไปกว่านั้น ชอบจ่ายตลาดเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งตลาดสดตามต่างจังหวัด

การรวมงานบทกวีครั้งแรกเกิดจากการที่อาจารย์เจตนา (ดร.เจตนา นาควัชระ)ให้กำลังใจว่างานที่เขียนๆ ไว้ ดีพอที่จะพิมพ์เป็นเล่มให้ผู้ที่สนใจได้อ่าน

ผู้หญิงทำงานยุคนี้ต้องสวมบทบาทถึง 2 สถานภาพ เหมือนกับ วรัดดา หลีอาภรณ์ ที่พิสูจน์ว่าเธอทำได้ดีทั้งงานนอกบ้านและในบ้าน

การปรุงอาหารให้อร่อยต้องเตรียม มือ ที่แม่น ลิ้น ที่ละเอียดทันรส อารมณ์ ที่เบิกบาน จินตนาการ ที่แจ่มใส