A Poet's Pledge

ปณิธานกวี

Ankarn Kalayanapongse

The S.E.A. Write Award 1986

Translated : Khunying Chamnongsri Hanchanlash

จาก ปณิธานกวี ผลงานรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน ปี 2529

ของ อังคาร กัลยาณพงศ์

Photo David Mark

ใครจะอาจซื้อขายฟ้ามหาสมุทร

แสนวิสุทธิ์โลกนี้ที่พระสร้าง

Who would dare trade skies and oceans?

Wondrous creation is this world of ours.

สุดท้ายกายวิภาคจะจากวาง

ไว้ระหว่างหล้าและฟ้าต่อกันฯ

These corporeal parts shall be laid

Betwixt earth and sky in the final hours.

เรามิใช่เจ้าของฟ้าอวกาศ

โลกธาตุทั่วสิ้นทุกสรวงสรรค์

We are not owners of clouds of air,

Or the heavens or any elements of earth.

มนุษย์มิเคยนฤมิตตะวันจันทร์

แม้แต่เม็ดทรายนั้นสักธุลีฯ

Man has made neither moon nor sun

Nor a single atom in a grain of sand,

แย่งแผ่นดินอำมหิตคิดแต่ฆ่า

เพราะกิเลสบ้าหฤโหดสิงซากผี

Man cheats and kills to grab empires;

Galvanized by greed, the breathing corpse

ลืมป่าช้าคุณธรรมความดี

เสียศรีสวัสดิ์ค่าแท้วิญญาณฯ

Spurns goodness and forgets its grave

Abdicating dignity of the human soul.

สภาวะสรรพสิ่งทุกส่วนโลกนี้

ควรที่สำนึกค่าทิพย์วิเศษวิศาล

Components and elements of this earth

Are worth all celestial treasures

อนุรักษ์ดินน้ำฟ้าไว้ตลอดกาล

เพื่อเหนือทิพยสถานวิมานแก้วไกวัลฯ

Cherish forever soil, sky and water

Make the world brighter than the heavens.

ทุ่งนาป่าชัฏช้าอรัญญิกาลัย

เทือกผาใหญ่เสียดดาวดึงส์สวรรค์

Fields, forests and impenetrable wilds

High mountains the challenge the clouds

เนื้อเบื้อเสือช้างลิงค่างนั้น

มดแมลงนานาพันธุ์ทั้งจักรวาลฯ

Gibbons, buffalos, tigers, elephants

Ants and all species in this universe

เสมอเสมือนเพื่อนสนิทมิตรสหาย

เกิดร่วมสายเชี่ยววัฏฏะสังสาร

Are like man’s intimate beloved friends

Companions in circling current of rebirths

ชีพหาค่าบ่มิได้นับกาลนาน

หวานเสน่ห์ฟ้าหล้าดาราลัยฯ

Priceless existences in Time’s ageless span

Radiant treasures of immeasurable worth.

ถึงใครเหาะเหินวิมุติสุดฝั่งฟ้า

เดือนดาริกาเป็นมรคายิ่งใหญ่

Let others soar beyond the infinite skies

Or tread cosmic paths of moons and stars;

แต่เราขอรักโลกนี้เสมอไป

มอบใจแต่ปฐพีทุกชีวีวายฯ

But to this living world my heart is pledged

To Earth bonded in all my lives and deaths.

จะไม่ไปแม้แต่พระนิรพาน

จะวนว่ายวัฏฏะสังสารหลากหลาย

I shall even refuse Nirvana

And suffer the circling wheel of rebirths

แปลค่าแท้ดาราจักรมากมาย

ไว้เป็นบทกวีแด่จักรวาลฯ

To translate the multitudes of wonders

Into poems dedicated to this Universe.

เพื่อลบทุกข์โศก ณ โลกมนุษย์

ที่สุดสู่ยุคสุขเกษมศานต์

To cleanse the human world of sorrows

Until peace glows into a golden age.

วารนั้นฉันจะป่นปนดินดาน

เป็นฟอสซิลทรมานอยู่จ้องมองฯ

Then, my ashes with earth will integrate - -

A calcified fossil keeping watch.

สิ้นเสน่ห์วรรณศิลป์ชีวิตเสนอ

ละเมอหาค่าทิพย์ไหนสนอง

If men grew deaf to poetry’s charm

What treasures could replace the loss?

อเนจอนาถชีวิทุกธุลีละออง

สยดสยองแก่ถ่านเถ้าเศร้าโศกนักฯ

Ashes and dust would abhor

The dryness of the wretched human soul.

แล้งโลกกวีที่หล้าวูบฟ้าไหว

จะไปรจนารุ้งมณีเกียรติศักดิ์

If this world were barren of poetry

Then farewell dear human race.

อำลาอาลัยมนุษยชาติน่ารัก

จักมุ่งนฤมิตจิตรจักรวาลฯ

I would go and build a realm of the mind

With jewels of rainbow verses.

ให้ซึ้งซาบกาพย์กลอนโคลงฉันท์

ไปทุกชั้นอินทรพรหมพิมานสถาน

I shall enchant the celestial realms

With priceless wealth of poetry.

สร้างสรรค์กุศลศิลป์ไว้อนันตกาล

นานช้าอมตะอกาลิโก

My spiritual merits in the arts

Shall outlast Time’s infinity.

---

A Poet's Pledge

Who would dare trade skies and oceans?

Wondrous creation is this world of ours.

These corporeal parts shall be laid

Betwixt earth and sky in the final hours.

We are not owners of clouds of air,

Or the heavens or any elements of earth.

Man has made neither moon nor sun

Nor a single atom in a grain of sand,

Man cheats and kills to grab empires;

Galvanized by greed, the breathing corpse

Spurns goodness and forgets its grave

Abdicating dignity of the human soul.

Components and elements of this earth

Are worth all celestial treasures

Cherish forever soil, sky and water

Make the world brighter than the heavens.

Fields, forests and impenetrable wilds

High mountains the challenge the clouds

Gibbons, buffalos, tigers, elephants

Ants and all species in this universe

Are like man’s intimate beloved friends

Companions in circling current of rebirths

Priceless existences in Time’s ageless span

Radiant treasures of immeasurable worth.

Let others soar beyond the infinite skies

Or tread cosmic paths of moons and stars;

But to this living world my heart is pledged

To Earth bonded in all my lives and deaths.

I shall even refuse Nirvana

And suffer the circling wheel of rebirths

To translate the multitudes of wonders

Into poems dedicated to this Universe.

To cleanse the human world of sorrows

Until peace glows into a golden age.

Then, my ashes with earth will integrate - -

A calcified fossil keeping watch.

If men grew deaf to poetry’s charm

What treasures could replace the loss?

Ashes and dust would abhor

The dryness of the wretched human soul.

If this world were barren of poetry

Then farewell dear human race.

I would go and build a realm of the mind

With jewels of rainbow verses.

I shall enchant the celestial realms

With priceless wealth of poetry.

My spiritual merits in the arts

Shall outlast Time’s infinity.

---