Night Walk/จงกรม

บทกวี 3 ภาษา โดยคุณหญิงจำนงศรี หาญเจนลักษณ์ เขียนเป็นภาษาไทยและภาษาอังกฤษ

ส่วนภาษาเยอรมันแปล โดย ศ.ดร. เจตนานาควัชระ เป็นส่วนหนึ่งของงาน “Coming Closer”

ซึ่งเป็นการแสดงผลงานของศิลปินไทยและเยอรมัน

จัดขึ้นที่ กรุงเทพ เบอร์ลิน และสตุตต์การ์ต ในปี พ.ศ. 2550

จงกรม

นกละเมอจิ๊บเบา เหมือนปลายเข็ม

สะกิดเงาเงียบ

โมงยามอ่อนเยาว์ เกินกว่าจะ

แยแสความงามสล้าง

ที่ทุ่งน้ำค้างแผ่เปลือยอวดฟ้า

โลกหลับ คืนตื่น เบ่งบาน เย็นชุ่ม

ห่มหุ้มคนที่เดี่ยวเดินกลางแสงจันทร์

แมกไม้ฉ่ำน้ำค้าง ยืนเหยียด เมยเฉย

ไม่รับรู้รับเห็นการวิ่งวนในบึ้งใจ

ที่คิดคูณคิด มายาฟักมายา

อารมณ์คลอดอารมณ์

โลกหลับ คืนตื่น เผยโฉมหน้า

ที่แปรเปลี่ยนไม่หยุดหย่อน

ของนักมายากลมือฉมัง

ชื่อ ‘ความทรงจำ’

ผู้คว้าลมมาปั้นเป็นความคิด

แล้วเสกให้เป็นผีหลอนหลอกใจมนุษย์

หรือ สัตว์เขี้ยวสัตว์เล็บกัดฉีกในหัวอก

หรือ ผีเสื้อปีกวิบวับ

หรือ ปุยเมฆเบาบาง

ที่ลอยผ่าน ห่างบ้างถี่บ้าง

โซ่ลมล่ามความคิดลมๆไว้

กับหิ้งบูชาลมๆ

แห่ง ตัวฉัน... ของฉัน คนนี้

จันทร์ซีดแสง จางสี ค่ำคืนถอยร่น

คายโลกให้แสงหลัวก่อนอรุณสาง

ขบวนคิดเรียวบาง จางลง แล้วขาดหาย

ขอบคั่นระเหิด โมงยามระเหย

อิสสระจากตรวนแห่งพื้นที่

และเวลา

ธาตุรู้ แผ่ขยาย นวล นิ่ม

ตื่น นิ่ง สะอาดใส

กลืนกลาย เป็นหนึ่งเดียว

กับสรรพสิ่ง

(พฤศจิกายน 2549 สวนพุทธธรรม)

---

Night Walk

Chirp of a dreaming bird pricks

silence of the hours that are

too young to care how the fields

bare their beauty to the sky

Unacknowledged, the night blooms

its velvet shared with the solitary walker

Dew-drenched trees stand mute, detached,

Moon-silvered non-witnesses

of the traffic within where thought

impregnates thought,

mirage begets mirage

emotion spawns emotions

Unacknowledged, the night blooms

mirroring the ever-shifting face of

magician Memory who,

with not even a wave of the wand,

conjures thoughts and turns them into

ghosts that haunt,

or ungovernable beasts

that tear and claw behind locked doors

of human hearts,

or butterflies that flit,

or airy clouds - intermittent,

weightless that drift pass in calm sky

Invisible thoughts invisibly bound

pegged and leashed to false altar

of this I, these Mine

Waning moon pales in

western sky

Night cedes to

tentative sheen

of prenatal dawn

Thought-traffic thins

..ceases..

hours dissolve

boundaries evaporate

Unchained to time

unbound by space,

the Knowing

…infinitely wakeful

soft..still… pure…

widens and melds

into oneness

with all things

(Suan Buddhadhamma, Prachuabkirikhan, Thailand)

Nachtspaziergang

(Translated by Chetana Nagavajara)

Das Gezwitscher eines träumenden

Vogels unterbricht

die Stille der Stunden, die

noch viel zu jung sind,

sich darum zu sorgen, wie

die Felder dem Himmel ihre

Schönheit entblößen.

Unbeachtet entfaltet die Nacht

ihren Samt, geteilt mit dem

einsamen Spaziergänger.

Taunasse Bäume stehen still, abseits,

mondsilberne unbewusste Zeugen

des Austauschs im Inneren,

wo Gedanken

Gedanken befruchten,

Trugbilder Trugbilder erzeugen,

Leidenschaften

Leidenschaften hervorbringen.

Unbeachtet entfaltet sich die Nacht,

Spiegelbild des ständig wechselnden

Antlitzes des

Zauberers Erinnerung, der,

ohne einmal

mit seinem Stab zu winken,

Gedanken hervorruft und sie in

Gespenster verwandelt, die spuken,

oder in Biester,

die zerreißen und sich an die

zugeriegelten Türen

der Menschenherzen krallen,

oder in flatternde Schmetterlinge,

oder in luftige Wolken - flüchtig,

gewichtlos-die am friedlichen

Himmel vorbeiziehen.

Unsichtbare Gedanken,

unsichtbar gebunden,

befestigt und vertäut am unsichtbaren

Altar dieses Ichs,

dieses sich unendlich vermehrenden Ichs.

Sich zurückziehend verblasst der Mond.

Die Nacht weicht dem unbeständigen Glanz

des aufkommenden Tages.

Gedankenverkehr verdünnt sich … hört auf.

Grenzen schwinden. Stunden lösen sich auf.

Von der Zeit entfesselt,

Vom Raum losgelöst,

das Wissen…

unendlich weich,

wach, still…

rein in Eintracht

mit

allen Dingen.

---